Nonsitosidal İnfeksiyonlarda Oluşan Değişiklikler

Nonsitosidal infeksiyonlarda her ne kadar hücrelerde makroskobik, mikroskopik veya submikroskopik değişiklikler gözlenemezse de hücre metabolizmasında moleküler düzeyde az da olsa bazı aksaklıklar meydana gelmektedir. Hücreler bazı özel fonksiyonlarını kaybedebilirler. Ayrıca,plasma membranının antijenik karakteri değişir. İmmun sistemi daha etkin uyararak ,özellikle,T8,NKC ve LAKC aktivitesi artar ve infekte hücreler T8(CTL) ve öldürücü hücreler tarafından kolayca tanınarak ekstrasellüler mekanizma ile lize edilirler.

Spesialize olmuş hücrelerin persistent infeksiyonlarında da vücudun savunma sisteminde zayıflamalar meydana gelebilir. Makrofajların, T4, T8, ve diğer lenfoid ve miyeloid sisteme ait hücrelerin infeksiyonlarında immunsupresyon ortaya çıkabilir. LCM (lymphocytic choriomeningitis) virusu ile infekte somatotropik hücreler (pituiter gland) de büyüme hormonu mRNA’sında azalmalar gözlenmiştir. Böylece büyümede de gerileme meydana gelmektedir.

Latent infeksiyonlarda ise hücrede sellüler veya moleküler düzeyde önemli bozukluklar oluşmamaktadır.

Virusla infekte bireylerde, vücutta antikor sentezinden önce oluşan ve virusun üremesini inhibe eden interferon teşekkülü görülür. İnterferonlar alfa -İFN, beta İFN ve gama-İFN olmak üzere 3 kategoriye ayrılırlar.