Virusların Genel Karakterleri
Prof. Dr. Mustafa Arda
Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi
Temel Mikrobiyoloji 1
01. Giriş
02. Virusların Klasifikasyonu Ve İsimlendirilmesi
03. Başlıca Virus Grupları
01. Giriş
Viruslar, protein veya kompleks bir yapıdan (glikolipoprotein) oluşan bir muhafaza içine paketlenmiş DNA veya RNA'lardan sadece birine sahip çok küçük infeksiyöz ajanlardır. Latince zehir anlamına gelen virus(lar) bu basit ve çok küçük yapıları ile cansız ortamlarda üreyebilecek yetenekte değildirler. Çünkü, taşıdıkları genetik bilgiler ve buna bağlı olarak gen sayısı kendilerinin bağımsız replikasyonlarını sağlayacak yeterlilik taşımamaktadır. Bu nedenle de canlı hücrelerin ekspresyon mekanizmalarına ve makromoleküllerine gereksinim duyarlar. Diğer bir ifade ile viruslar, bağımsız çoğalmalarını sağlayacak mekanizmalardan ve moleküllerden yoksundurlar. Bunları ancak, infekte ettikleri hücrelerde buldukları için, hücrelere bağımlıdırlar ve birer hücre paraziti olarak kabul edilirler. Bu noksanlıkları nedeniyle de, viruslar, bakteriler gibi tam bir hücre olarak değil "bazı genetik informasyonlara sahip infeksiyöz ajanlar" olarak tanımlanmaktadırlar.
Viruslar, infekte ettikleri hücrelerde kendi replikasyonlarını sağlayacak makromolekülleri her zaman hazır bulamazlar. Bulunanlar da replikasyonları için uygun veya yeterli olmayabilir. Böyle dezavantajları gidermek için, bazı viruslarda, replikasyonları için önemli fonksiyonu olan bazı enzimlerin kodlarını taşırlar. Ayrıca, viral genom hücreye (sitoplasma) girdikten sonra, hücrenin bütün mekanizmalarına hakim olmakta ve sadece kendilerinin replikasyonu için programlama ve yönlendirme yapmaktadır. Böylece, viral replikasyon güvence altına alınmaktadır.Litik infeksiyonlarda infekte hücreler, kendileri için değil, sadece virus için bütün olanaklarını (ekspresyon mekanizmaları, makromolekülleri, vs.) seferber eder. Hücrelerde metabolizma, replikasyon ve sentez olguları tamamıyla durur ve sonunda hücreler ölürler.
Bakteriler ise, viruslardan çok daha fazla büyüktürler. Genomlarında ve sitoplasmalarında kendi bağımsız replikasyonlarını sağlayabilecek genlere, genetik bilgilere, ekspresyon mekanizmalarına, enerji ve makromolekül oluşturabilecek bütün olanaklara sahiptirler. Bu nedenle de, bakteriler, canlı veya cansız bütün ortamlarda kolayca üreyebilmektedirler. Bakteri olarak kabul edilen, klamidia ve riketsiyalar canlı hücrelerde üremelerine karşın kendilerinde bağımsız replikasyonlarını yapabilecek tüm mekanizmalar bulunmaktadır.
Bazı bakteriler de (mikoplasma, riketsiya ve klamidia) boyutları yönünden viruslara yaklaşır bir konumdadır. Diğer bir ifade ile, bakteriler ile viruslar arasında ölçülere sahiptirler. Bunlardan, mikoplasmalar hariç tutulursa, riketsiya ve klamidialar sadece canlı ortamlarda üreyebilmektedirler. Bu özelliğinin dışında, bu iki cinse ait etkenler ile mikoplasmalar tam bir bakteri karakteri gösterirler. Bu nedenlerle de, bakteriler arasında klasifiye edilmektedirler. Bakteriler ile virusların bazı özellikleri aşağıdaki tabloda gösterilmiştir.
Viruslardan, çiçek grubuna ait olanlar hariç tutulursa, diğerleri normal ışık mikroskopu ile görülmezler. Ancak, bazılarının hücrelerde meydana getirdiği intrasellüler veya intranükleer inklusiyon cisimleri kolayca gözlenebilir. Virusların morfolojilerini izlemede elektron mikroskoplardan yararlanılır.

Virusların aksine, bakterilerde, DNA, RNA ve ribozomların hepsi bulunur. Viruslar antibiyotiklerden etkilenmedikleri halde bakteriler değişik tarzda olmak üzere duyarlılık gösterirler. Bakteriler ortadan bölünerek çoğalırlar ve filtrelerden geçemezler.
Hayvan viruslarının etrafında bulunan kapsid veya zarf oluşumuna bazı bitki viruslarında rastlanamamıştır (viroid: tek iplikçik, sirküler RNA).
Virusların bakterilere oranla 10-20 kat daha küçük olmaları, bir çok yönlerinin eksik kalmasına yol açmaktadır. Hem viral genom çok küçük olmakta ve hem de içinde bulunan gen sayısı ve buna bağlı olarak genetik informasyonlar bakterilere oranla daha az olmaktadır. Virusların boyutları da 20-300 nm arasında değişmektedir. En küçük virus parvoviruslar (20 nm) ve en büyükleri ise çiçek virusları 300 nm). Çiçek virusları bu ölçüleri ile ışık mikroskobunda kolayca görülmektedirler.
Virus gruplarına göre değişmek üzere, infekte hücrelerde çok sayıda (yüzlerce, binlerce) virus partikülü sentezlenebilir. Böyle infeksiyonlar sonunda hücreler parçalanarak olgun viruslar saçılırlar (litik infeksiyon). Hücrelerde oluşan morfolojik bozukluklar (sitopatik efektler, CPE), hücre ve virus türlerine göre bazı değişiklikler ve özellikler gösterebilir. Bazı viruslar da hücrelerde sitopatik etkiler veya lizis oluşturmazlar (nonlitik infeksiyonlar). Böyle karakter gösteren virusların bazıları, hücrelerde yavaş ürerler ve hücrelerden tomurcuklanma ile olgunlaşarak dışarı çıkarlar. Hücrelerde her hangi bir bozukluk görülmez, hücreler hem virus üretmeye ve hem de çoğalmalarına devam ederler (persistent infeksiyonlar). Virusların diğer bir bölümü de, infekte hücrelerde bulunmalarına karşın herhangi bir üreme göstermezler. Böyle viruslar, hücrelerinin genomu ile birleşerek latent döneme girerler (latent infeksiyonlar). Latent infeksiyonlar, hücrelere yeni karakterler ve yeni antijenik determinantlar kazandırabilir. Bakterilerdeki, fajlar tarafından oluşturulan latent infeksiyonlarda toksin sentezi ve antijenik konversiyonlar meydana gelmektedir (C. diphtheriae ve C. botulinum C). Böyle durumlarda insan ve hayvan hücrelerinde de malignansi vs. gelişebilmektedir (retroviruslarda). Canlılar böyle latent viruslarla uzun süre birlikte yaşayabilirler.
Viruslar çok geniş bir konakçı spektrumuna sahiptirler. Bazıları (kuduz) zoonotik infeksiyonlara yol açmasına karşın, bir bölümü de sadece insan veya sadece hayvanlara özgü kalmaktadır. Hayvan türlerinin de kendilerine ait viral infeksiyonları bulunmaktadır. Şöyle ki, kızamık, kabakulak, polio vs. viral hastalıklar insanlarda görülmesine karşın hayvanlarda rastlanamamaktadır. Buna karşın hayvan viruslarından, At vebası virusu at ve diğer tek tırnaklılarda, Sığır vebası virusu sığır ve diğer çift tırnaklı hayvanlarda hastalık yapar, insanlarda infeksiyon meydana getiremez.
Konakçı affinitesine göre viruslar aşağıdaki tarzda klasifiye edilmektedir.

02. Virusların Klasifikasyonu Ve İsimlendirilmesi
Doğada bulunan bütün organizmaların (hayvan, bitki, mantar, alg, parazit, bakteri, protozoon, vs.) kendine özgü bir veya birkaç virusla infekte olabileceği görüşü eskiden beri bilinmektedir. Bunlar arasında insan, hayvan ve bitkilerde hastalıklara yol açan değişik karakterde ve çeşitli özellikte viruslar saptanmış ve her geçen 5-10 yıl içinde de yeni viruslar ortaya çıkmaktadır.
Virusların ilk saptanması, bakterilerden sonra olmuştur. Bu gecikmede, virusların boylarının bakterilerden çok küçük olmaları nedeniyle normal ışık mikroskoplarıyla görülememesi, cansız sıvı ve katı besi yerlerinde ürememesi ve filtreleri geçmesi esas nedeni oluşturmuştur. Bugün, virusların varlığını ortaya koyabilecek, izole ve identifiye edebilecek, üretebilecek bir çok teknik geliştirilmiştir. Elektron mikroskoplar da virusları görüntülemede ve morfolojilerini belirlemede çok yararlı olmaktadırlar.
Viruslar hastalık oluşturduğu canlılara göre sınıflandırıldığı gibi (insan, hayvan, bitki, insekt, virusları, vs.) meydana getirdiği bozuklukların lokalizasyonuna göre de bir klasifikasyona tabi tutulmuştur. Şöyle ki, afinitesi (tropizm) olduğu doku ve organlara göre: enterotropik viruslar, neurotropik viruslar, dermatropik viruslar, pneumotropik viruslar, vs.
Ayrıca, viruslar enzimatik, immunolojik, bazı kimyasal maddelere duyarlılık, replikasyon stratejileri, vs. özellikleri de dikkate alınarak sınıflandırmalar yapılmıştır.
Virusları klasifiye etmede "İnternational Committee on taxonomy of viruses" tarafından önerilen bazı kriterler belirlenmiştir. 1966 ve1982 yıllarında bu komite, 3 önemli kriter üzerinde durmuştur.
1) Nukleik asit karakteri: DNA-RNA, polaritesi, tek-çift iplikçikli, lineer-sirküler, molekül ağırlığı, spesifik enzim kodları, segmentleri, vs.
2) Replikasyon tarzları :Rolling circle, semikonservatif, vs.
3) Virion morfolojisi :Kübik simetri, sarmal simetri, kompleks yapı, çıplak-zarflı oluşu, kapsomer sayısı, büyüklüğü, vs.
Ancak, şunu da belirtmek gerekir ki, virusların ayrıntılı incelenmesi sonu ortaya çıkan yeni buluşlar standart ve devamlı geçerli bir klasifikasyona engel olmaktadır.
Virus sınıf, familya, alt familya ve cinslerini belirlemede aşağıda açıklanan son ekler kabul edilmiştir.
Virus Sınıfları için :-virales son eki
Virus familyaları için :-viridae "
Virus alt familyaları için :-virinae "
Virus cinsleri için :-virus "
03. Başlıca Virus Grupları
Başlıca virus familyaları (alfabetik sıraya göre dizilmişlerdir).
DNA Virusları
Familya-1 : Adenoviridae
Cins -1 : Mastadenovirus (memelilerin)
Cins -2 : Aviadenovirus (kanatlıların)
Familya-2 : Circoviridae
Familya-3 : Hepadnaviridae
Familya-4 : Herpesviridae
Alt familya-1 : Alphaherpesvirinae
Cins -1 : Simplexvirus
Cins -2 : Varicellavirus
Alt familya-2 : Betaherpesvirinae
Cins -1 : Cytomegalovirus
Cins -2 : Muromegalovirus
Alt familya-3 : Gammaherpesvirinae
Cins -1 : Lymphocryptovirus
Cins -2 : Rhadinovirus
Cins -3 : Thetaly phocrytovirus
Familya-5 : İridoviridae
Familya-6 : Papovaviridae
Cins -1 : Papillomavirus
Cins -2 : Polyomavirus
Familya-7 : Parvoviridae
Cins -1 : Parvovirus
Cins -2 : Dependovirus
Cins -3 : Densovirus
Familya-8 : Poxviridae
Cins -1 : Orthopoxvirus
Cins -2 : Leporipoxvirus
Cins -3 : Avipoxvirus
Cins -4 : Capripoxvirus
Cins -5 : Suipoxvirus
Cins -6 : Parapoxvirus
Cins -7 : Molluscipoxvirus
Cins -8 : Yatapoxvirus
RNA Virusları
Familya-1 : Arenaviridae
Familya-2 : Birnaviridae
Familya-3 : Bunyaviridae
Cins -1 : Bunyavirus
Cins -2 : Phlebovirus
Cins -3 : Nairovirus
Cins -4 : Hantavirus
Familya-4 : Caliciviridae
Familya-5 : Coronaviridae
Familya-6 : Filoviridae
Familya-7 : Flaviviridae
Cins -1 : Flavivirus
Cins -2 : Pestivirus
Familya-8 : Orthomyxoviridae
Cins -1 : Influenza
Familya-9 : Paramyxoviridae
Alt familya -1 : Paramyxovirinae
Cins -1 : Paramyxovirus
Cins -2 : Morbillivirus
Cins -3 : Rubellavirus
Alt familya -2 : Pneumovirinae
Cins -1 : Pneumovirus
Familya-10 : Picornaviridae
Cins -1 : Enterovirus
Cins -2 : Cardiovirus
Cins -3 : Rhinovirus
Cins -4 : Aphthovirus
Familya-11 : Reoviridae
Cins -1 : Orthoreovirus
Cins -2 : Orbivirus
Cins -3 : Cypovirus
Cins -4 : Rotavirus
Cins -5 : Fijivirus
Familya-12 : Retroviridae
Alt familya -1 : Oncovirinae
Cins -1 : Oncovirus (C)
Cins -2 : Oncovirus (B)
Cins -3 : Oncovirus (B)
Alt familya -2 : Lentivirinae
Alt familya -3 : Supunavirinae
Familya-13 : Rhabdoviridae
Cins -1 : Vesiculovirus
Cins -2 : Lyssavirus
Familya-14 : Togaviridae
Cins -1 : Alphavirus
Cins -2 : Rubivirus
Cins -3 : Pestivirus
Cins -4 : Arterivirus
Familya-15 : Toroviridae (tam sınıflandırılamadı)
Familya-16 : Astroviridae (tam sınıflandırılamadı)
Virus familyalarının bazı özellikleri "Virusların Morfolojik Özellikleri" bahsinde tablolar içinde gösterilmiştir
[1] Kaynak : Temel Mikrobiyoloji